Benoeming bestuurders niet verantwoordelijkheid politiek

Op 23 februari 2017 sprak de Tweede Kamer over bestuurders in de zorg. Bestuurders die keer op keer hun werk niet goed doen, moeten voortaan van bestuursfuncties kunnen worden uitgesloten. Het bestuursverbod moet gaan gelden in de ouderenzorg, de gehandicaptenzorg, de jeugdzorg en de geestelijke gezondheidszorg.

Initiatiefnemers voor dit voorstel zijn CDA-Kamerlid Mona Keijzer en VVD'er Sjoerd Potters. Zij willen voorkomen dat wanpresterende bestuurders geregeld bij een andere instelling weer aan de slag gaan. Een meerderheid van de kamer stemde in met het voorstel, het kabinet voelt er niet veel voor.

De aanleiding voor dit voorstel zijn incidenten. De voorgestelde aanpak is een algemene regeling. Weer een regeling die wordt toegevoegd aan het al bestaande arsenaal. Het aanstellen van bestuurders is in de eerste plaats de verantwoordelijkheid van de werkgever van de bestuurder en dat is vrijwel altijd de raad van toezicht. Hebben raden van toezicht behoefte aan een accreditatie en een register voor bestuurders in de zorg om hun werk goed te doen? Ik betwijfel of we hiermee op de goede weg zijn. Het benoemen van bestuurders is een van de kerntaken van de raad van toezicht. 

Natuurlijk moet een bestuurder die niet geschikt is voor het besturen van een instelling niet worden benoemd. De vraag is vooral of dat via een wet of een algemene regeling kan worden gerealiseerd. De wens van Mona Keijzer en Sjoerd Potters gaat uit van de gedachte dat een bestuurder die bij herhaling zijn werk niet goed doet moet kunnen worden uitgesloten van bestuurlijke verantwoordelijkheden in de zorgsector. Een raad van toezicht die zijn werk goed doet gaat zorgvuldig te werk bij een zoektocht en selectie van nieuwe bestuurders. Dergelijke processen zijn inmiddels aanzienlijk professioneler dan in het verleden. Inschakeling van searchers, assessments, betrokkenheid en advisering van verschillende geledingen in de instellingen en niet te vergeten een verdere professionalisering van de benoemende toezichthouders.

Het voorkomen van incidenten kan beter via goed functionerende raden van toezicht lopen dan via een register. Inschrijving in een register is geen garantie voor goed bestuurlijk functioneren. Ik hoor in een dergelijke situatie al het verweer van een raad van toezicht wanneer er sprake is van een bestuurlijke fout: ‘Ja, maar hij/zij was geaccrediteerd.’  

LEES MEER OVER DIT PROGRAMMA