Europese banken presteren beter sinds de crisis dan Amerikaanse
Welke banken zijn niet hersteld van de financiële crisis en waarom? Het is de kernvraag van het onderzoek van Joris van Toor, Kees Cools en Arthur van Soest. Voor het antwoord op deze vraag hebben ze gekeken naar 411 Amerikaanse en 247 Europese banken.
Amerikaanse banken, die voor de crisis sterke stijgingen op hun aandelenkoersen lieten zien, bleken tijdens de crisis juist bij de slechtst presterende aandelen te horen. Sterker nog, banken die goed presteerden voor de crisis wisten niet te herstellen na de crisis. Zelfs nu nog presteren ze slecht op de aandelenmarkt. Dit gegeven is niet afhankelijk van omvang, banksoort (zakenbank of retailbank), of een bank van de beurs gehaald is of andere factoren.
Hoge winsten op aandelen van Amerikaanse banken worden vaak geassocieerd met enkele belangrijke risicokarakteristieken van voor de crisis, zoals veel schuld, een hoge leverage, veel kortetermijnfinanciering, risicovolle beleggingen, een hoge variatie in aandelenrendementen en een grote blootstelling ten opzichte van de vastgoedmarkt.
Verankerd
Voor de crisis behaalden de Amerikaanse banken hoge rendementen . Volgens de onderzoekers komt dat door hun risicovolle businessmodel. Dat tijdens de crisis juist de aandelen van deze banken slecht presteerden, was de andere kant van de medaille van dit riskante businessmodel. De onderzoekers denken dat de voortdurende underperformance van deze banken gedurende de zes jaar na de crisis komt door toegenomen regelgeving vanuit de overheid. Het gevolg was dat het businessmodel - dat voor de crisis zorgde voor zulke spectaculaire prestaties– grotendeels niet langer gebruikt kon worden; de banken moesten zichzelf opnieuw gaan uitvinden. Maar blijkbaar zit dit businessmodel zo diep verankerd in hun cultuur en DNA, dat ze niet of nauwelijks zichzelf kunnen omvormen tot een nieuwe bank. Eén waarbij de basis bestaat uit vertrouwen en waarbij de klant centraal staat.
Minder prominent
Bij de Europese banken hebben de onderzoekers een negatieve correlatie aangetroffen tussen de rendementen voor en tijdens de crisis, maar geen relatie tussen rendementen voor en na de crisis. De onderzoekers geven aan dat de riskante businessmodellen en een cultuur van het nemen van risico’s minder prominent aanwezig waren bij Europese banken. Daardoor was na de crisis een fundamentele verandering van het businessmodel voor deze banken minder hard nodig.
De inhoud van dit artikel is afkomstig van de paper 'When are pre-crisis winners post-crisis losers?' Auteurs Joris van Toor en Kees Cools zijn verbonden aan TIAS, School for Business and Society, en Arthur van Soest is verbonden aan Tilburg University.