Co-creatie en kwaliteit in de ouderenzorg
20 maart 2014 | 1 min lezen
Er is sprake van een toenemende vraag naar zorg voor ouderen door de vergrijzing, krimp van het arbeidsaanbod en een stijging van de zorgkosten. Daarnaast sluit de kwaliteit van de geboden zorg niet altijd aan op de zorgvraag van ouderen. Al langere tijd wordt gezocht naar een oplossing voor deze problemen. Vanuit verschillende invalshoeken - zoals marktwerking en actief burgerschap - is de afgelopen jaren gekeken naar de positie van de zorgbehoevende oudere in het zorgproces. Dat gebeurde aanvankelijk als consument en nu ook als co-producent van zorg. Er is een omslag in denken van vraagsturing naar duurzame betrokkenheid en van volledige verzorging naar de inzet van eigen middelen van de oudere en diens sociale netwerk. Zorgorganisaties staan voor de vraag hoe co-creatie te organiseren zó dat de kwaliteit van zorg geborgd is.
Beeld: © Nationale Beeldbank
Jenneke van Pijpen is directeur Academie van Cordaan, een organisatie voor langdurige ouderenzorg in Amsterdam. Zij deed onderzoek onder cliënten en hun sociale netwerk, professionele zorgverleners en beleidsmedewerkers en managers van zorgorganisaties. Zij vond dat alle betrokkenen van mening waren dat cocreatie een positieve bijdrage kan leveren aan de kwaliteit van zorg. Voorwaarde is dat de zorgvrager ‘een mens en geen aandoening’ is en dat de professional minder op ‘overnemen’ staat geprogrammeerd en meer op 'activeren'. Daarbij zou ruimte moeten zijn voor verschillen.
Als zorgorganisaties cocreatie willen vormgeven dan is de belangrijkste voorwaarde dat zij zich niet langer positioneren als ‘leveranciers van zorg’ maar als ‘organisaties die het organiseren van de relatie tussen zorgverlener en cliënt en diens sociale netwerk’ als toegevoegde waarde hebben. Dit vraagt nieuwe competenties van de zorgorganisaties en een nieuw model voor de opleiding van zorgprofessionals. Niet langer is het wenselijk uit te gaan van het 'medisch model’ waarin het overnemen van de verantwoordelijkheid centraal staat nu er meer en meer behoefte is aan een ‘model van gemeenschappelijke verantwoordelijkheid’ gebaseerd op een dialoog tussen de zorgprofessional en de cliënt.
In het volgende deel stelt Reza Esmaili zich de vraag wie of wat leiding gaf aan de Jasmijnrevolutie in Tunesië.