Hoe ervaren belanghebbenden MVO?
23 oktober 2014 | 2 min lezen
Bedrijven in verschillende branches raken steeds actiever betrokken bij maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO). Echter, MVO brengt voor bedrijven niet te verwaarlozen kosten met zich mee, die de financiële prestaties van een onderneming op de korte termijn kunnen schaden. Als gevolg hiervan, zullen niet al deze activiteiten worden gewaardeerd door de financiële belanghebbenden. Sommige vormen van MVO kunnen worden beschouwd als onnodige uitgaven in plaats van voordelen voor een bedrijf. Uit een recent onderzoek van Dr. Yijing Wang en Dr. Guido Berens blijkt dat financiële belanghebbenden positief denken over juridisch MVO, onverschillig staan tegenover filantropisch MVO en een negatieve houding hebben tegenover ethisch MVO dat gerelateerd is aan gemeenschappen of het milieu.
De impact van MVO op financiële belanghebbenden wordt weerspiegeld in de manier waarop MVO hun perceptie beïnvloedt. Deze perceptie, namelijk de bedrijfsreputatie bij financiële belanghebbenden, is het gevolg van beoordelingen over de waarschijnlijkheid dat een bedrijf kan voldoen aan de verwachtingen. Een goede bedrijfsreputatie kan het informatie-asymmetrieprobleem tussen managers en financiële belanghebbenden helpen oplossen, en daarmee ook de financiële prestaties van een bedrijf op de lange termijn ten goede komen. Willen we de gevolgen van MVO voor financiële belanghebbenden begrijpen, dan moeten we allereerst de financiële reputatie onderzoeken.
Een andere belangrijke stap is vervolgens het categoriseren van MVO-activiteiten in specifieke groepen. De indeling is gebaseerd op de mate waarin verschillende verwachtingen bij belanghebbenden van fundamenteel belang zijn voor de rol van een onderneming in de samenleving. Deze rol omvat juridische, ethische en filantropische verantwoordelijkheden. Juridisch MVO verwijst naar respect voor de wetten en regels waaraan een onderneming moet voldoen. Ethisch MVO komt overeen met de verwachting van de maatschappij dat ondernemingen sociale normen meenemen in hun bedrijfsvoering. Ethisch MVO is niet perse ingebed in de wet. Filantropisch MVO verwijst naar vrijwilligersactiviteiten, zoals filantropische bijdragen, waarvoor de maatschappij geen duidelijke boodschap voor het bedrijfsleven heeft. Uit het onderzoek van Wang en Berens blijkt dat wettelijk MVO door deze indeling een belangrijke determinant van de reputatie vormt bij financiële belanghebbenden. Financiële belanghebbenden ervaren de inzet in juridisch MVO als positief. Daarentegen wordt ethisch MVO, gerelateerd aan secundaire belanghebbenden, zoals gemeenschappen of het milieu, door financiële belanghebbenden als negatief ervaren.
Ervaren andere belanghebbenden MVO op dezelfde manier?
Deze intrigerende bevindingen leiden tot een andere vraag: zijn financiële belanghebbenden echt zo bijzonder, of ervaren andere belanghebbenden MVO op dezelfde manier? In het onderzoek van Wang en Berens werd verder de impact van verschillende vormen van MVO op publieke belanghebbenden vergeleken met de impact op financiële belanghebbenden. Daaruit bleek dat publieke belanghebbenden wel positief denken over ethisch MVO gerelateerd aan gemeenschappen of het milieu en filantropisch MVO ook als positief werd ervaren. Ze hebben echter een neutrale houding ten opzichte van juridisch MVO. De verschillende impact van MVO op financiële belanghebbenden en publieke belanghebbenden wijst op een potentieel belangenconflict tussen de beide groepen. Zo waarderen beleggers en milieuactivisten de inzet van een onderneming om te voldoen aan sociale normen mogelijk op een andere manier.
De tegenstrijdige belangen tussen financiële en publieke belanghebbenden kunnen leiden tot een obstakel voor een onderneming om de beperkte middelen in te zetten volgens de verwachtingen van belanghebbenden. Soms kunnen ondernemingen alleen de belangen van bepaalde groepen belanghebbenden dienen; daarmee profiteert de ene groep ten koste van een andere groep. Het is dus zo, dat wanneer managers communiceren over hun MVO dat is gericht op het vervullen van juridische, ethische of filantropische verwachtingen, zij ervoor moeten kiezen om in hun communicatie een bepaald type MVO te benadrukken, afhankelijk van de specifieke groep belanghebbenden waarop ze zich richten. Bij beleggers is bijvoorbeeld de nadruk op betrokkenheid bij het milieu misschien geen verstandig idee.
Dit artikel is gebaseerd op het paper:
Wang, Yijing en Guido Berens. "The Impact of Four Types of Corporate Social Performance on Reputation and Financial Performance." Journal of Business Ethics(2014): 1-23.