Mag het positiever?
Naast Green Onions van Booker T. & The MG's heb ik heel recent een nog efficiëntere manier gevonden om de werkdag positief te starten. Na een kwarteeuw heb ik het abonnement gestopt op mijn huiskrant. In de beste traditie van de-marketing heeft niemand me gecontacteerd om te vragen waarom ik mijn abonnement heb opgezegd.
Dan had ik ze kunnen vertellen dat ik het vertik om de werkdag nog te starten met de treurnis en ellende op de voorpagina. 'Steeds nipter en bitser', 'Met dit pensioenstelsel wordt het ieder voor zich', 'De Block treft de patiënten' (De Block is de Belgische minister van Volksgezondheid en Sociale Zaken). Een wetenschappelijke inhoudsanalyse geeft waarschijnlijk aan dat mijn oordeel fout is, maar dergelijk onderzoek mist holisme. De vormgeving in de media versterkt immers het aanvoelen. De naargeestige koppen in grote letters begeleiden foto's die de fouten in de samenleving uitvergroten.
Natuurlijk - pijn en angst verkopen goed. En er is heel veel negatief nieuws te melden. De media moeten ons scherp houden. In een wereld waar post-truth politics heersen, is optimisme niet langer een morele plicht maar meer dan ooit een gevaarlijk juk dat domheid omhult. Tegelijkertijd laten de media weinig kansen onbenut om te scoren op de tristessebarometer. Toen recent de pas 19-jarige Olga Leyers in De Slimste Mens ter Wereld op heel authentieke wijze haar ontgoocheling om het gemiste record toonde, kopte mijn huiskrant: 'Slimste huilebalk ter wereld.' Geef die journalist een Prozac.
Het kan anders. Vele jaren heb ik reeds een abonnement op The Financial Times, The New York Times en The Economist. Mensen maken media. De eerste keuze die een journalist maakt betreft niet de methode, maar het onderwerp. Telkenmale verrast The Economist hoe ze positief en negatief nieuws balanceert, en dit allemaal tongue-in-cheek verpakt. Is het inherent aan de ups en downs van de economische berichtgeving dat ook positief nieuws de voorpagina kan beheersen? Ondernemers en managers houden van succesverhalen. Terecht! Wetenschappelijk onderzoek toont dat een positief gevoel onze prestaties en welzijn bevordert.
De mediaconsument gaat evenmin vrijuit. Keuze is de essentie van consumptie. Waarom gedragen we ons als konijnen die naar de makkelijkst bereikbare lichtbak huppelen? Recent vroeg ik een 45-tal studenten in een Executive MBA hoeveel er nog de krant lazen. Zeven deelnemers staken hun hand op. Het Brexit-debacle en het Trump-festijn tonen de catch-22 van de moderne samenleving. We hebben leiders nodig om het goede in een samenleving naar boven te brengen, maar de leider verovert de apenrots door fake news via de sociale netwerken te verspreiden. Het laatste dat we moeten willen is een bevolking triest houden middels de mainstream media, en dom houden middels de social media.
De media moeten zich niet schamen om positief nieuws te brengen, en ze moeten dit al helemaal niet parkeren in een 'Ook dat nog'-katern. Laat ons spaarzamer zijn met het negativisme, en guller met het positivisme. Dat helpt ons kansen te zien zonder de uitdagingen te negeren. In tijden van globale en technologische ontwrichting helpt positieve journalistiek iedereen vooruit. Laat ons opnieuw de dag starten met een glimlach. Met of zonder Booker T. & The MG's.
Executive Master of Marketing
Rudy Moenaert is Academic Director van de Executive Master of Marketing. Deze master is ontwikkeld voor getalenteerde commerciële professionals die willen excelleren in marketing, management en strategie. Deelnemers leren richting te geven aan strategisch marketingbeleid en deze richting uit te zetten in hun eigen organisatie.
Lees meer over de TIAS Master of Marketing