Deelnemersblog: Wij zijn geen passieve boontjes

Deelnemer Hugo Ouwehand heeft de Executive Master of Operations and Supply Chain Excellence van TIAS afgerond en zijn titel is bijna binnen. Wat is er veranderd sinds hij begon?

Ik was denk ik dertien, toen ik mijn eerste boeken van Theo Beckman las: Kruistocht in Spijkerbroek en de trilogie die zich in Frankrijk afspeelt, tijdens de Honderdjarige oorlog van 1337 tot 1453. Het laatste deel daarvan heet 'Het rad van fortuin' en het verklaart de hoogtepunten en dieptepunten van het leven.

Robert, de zelfverklaarde held van het verhaal en ongeveer twaalf jaar oud, vertelt ons dat het leven een wiel is, dat altijd in beweging is. Op dit wiel kunnen boontjes geplaatst worden, dat zijn mensen. Wanneer het wiel draait, ligt jouw boontje soms bovenin, soms helemaal onderop. Het mooie is, dat wanneer je onderop het wiel ligt, dat jouw geluk altijd verbetert, welke kant het wiel ook opdraait. 

In eerdere blogs schreef ik over werkloos zijn en in een caravan wonen. Je zou kunnen zeggen dat mijn boontje op zijn laagste punt lag, toen ik mij inschreef voor MOS-2 bij TIAS. Ik voelde me niet lekker in mijn werk, had geen mogelijkheden om van werkgever te wisselen, en de enige keer dat er zich een kans voordeed, maakte ik zo'n ongelukkige indruk dat het al snel bekeken was. 

Maar kijk nu eens: afgestudeerd, maar nog niet met titel. Ik solliciteerde naar een baan door mijn CV op te sturen en kreeg een uitnodiging langs te komen voor een gesprek. Via mijn netwerk introduceerde ik mij bij een multinational, die me een uitdagende baan aanbood als Supply Chain Manager. Mijn voormalig werkgever vroeg of ik beschikbaar was voor een baan die vrij zou komen. Een aanbod is in de maak. En ik kreeg een telefoontje van een bedrijf in Groot-Brittannië, dat wil praten over de positie van Productiemanager in hun voedselverwerkingsbedrijf. Opeens bevind ik mij in de luxe positie van keuzes hebben en ik vind het lastig de juiste te maken. Mijn boontje ligt bovenin het wiel!

En alles heeft te maken de studies. Want, in tegenstelling tot de twaalfjarige Robert, geloof ik niet dat wij passieve boontjes zijn. Ik ben ervan overtuigd dat we de richting en snelheid van het wiel zelf kunnen veranderen. Door ons in het diepe te storten, door onszelf te verbeteren door te studeren, door het creëren van positieve energie, door het accepteren van een uitdaging en te slagen.

Door in te schrijven bij TIAS en af te studeren.