:quality(90))
Publieke organisaties en private bedrijven zijn allebei op zoek naar nieuwe businessmodellen, zegt hoogleraar Marc Vermeulen. En in die zoektocht kunnen ze veel van elkaar leren.
Beeld: © Nationale Beeldbank
Goed doen wordt door bedrijven steeds belangrijker gevonden. Het is een reactie op de financiële crisis. Organisaties doen het niet meer voor het geld alleen, ze hebben gemerkt dat sturen op financieel rendement niet het gewenste resultaat oplevert. Bedrijven willen ook waarde leveren voor mensen en milieu.
Door diezelfde financiële crisis gaat er geld naar het redden van financiële systemen. Overheden hebben financiële problemen. De verzorgingsstaat is niet meer betaalbaar.
Aan de ene kant stuurt de business minder eenzijdig financieel resultaat, aan de andere kant wordt er door publieke organisaties meer op financieel resultaat gestuurd.
Niet overdrijven
Maar we moeten ook niet overdrijven. Het bedrijfsleven gaat primaat over het verdienen van geld. De publieke sector moet primair waarde leveren voor de maatschappij. Beiden zijn op zoek naar wat de grenzen zijn. Wat mag maatschappelijk verantwoord ondernemen bij bedrijven kosten? Wanneer komen de maatschappelijke waarden in het gedrag als publieke organisaties sturen op kosten?
Die discussie voeren we ook bij business school TIAS, waar we vinden dat economisch succes en maatschappelijke vooruitgang hand in hand gaan. Stel een deelnemer doet onderzoek naar nieuwe productiemogelijkheden voor zijn organistie. Het blijkt en de deelnemer beveelt aan dat de goedkoopste oplossing is om de productielijn naar Bangladesh te verplaatsen, een land waar uitbuiting van werknemers aan de orde van de dag is. Keuren we een thesis als deze dan goed of vinden we dat de deelnemer op zoek moet naar andere oplossingen?
Balanceeroefening
In mijn beleving staan het bedrijfsleven en de publieke sector op een koord. Allebei doen ze een balanceeroefening, maar ze starten aan verschillende kanten. Beiden proberen ze het evenwicht te houden tussen goed doen en kostenefficient doen. De condities zijn anders, de vragen zijn anders, maar de zoektocht is hetzelfde. Daarom kunnen bedrijfsleven en publieke sector veel van elkaar leren. Laat een Unilever maar nadenken over de herinrichting van de Jeugdzorg. Bij TIAS hebben we kennis van beide sectoren in huis, we kunnen die kruisbestuiving faciliteren.
Organisaties moeten beseffen dat nu het moment is om na te denken over nieuwe modellen. Het is geen kwestie van over en weer kopiëren, maar de partijen kunnen wel met elkaar in gesprek. Never waste a good crisis, ga op zoek naar nieuwe oplossingen.